Design Geek: 3 nierozwiązane tajemnice sofy Chesterfield

Design Geek: 3 nierozwiązane tajemnice sofy Chesterfield

Pierwszym kryterium klasycznego jest to, że jest ponadczasowy. Niezależnie od tego, czy ma to rok, czy sto lat, jest nowy czy antyczny, wpływ tego dzieła musi być taki sam, gdy zobaczysz go następnym razem. Ponadczasowość ma jednak swój koszt, a wiele szczegółów związanych z tworzeniem klasycznego dzieła można zgubić w czasie - odpowiedzi wypełnione pogłoskami i mitem w miejscach, gdzie brakuje prawdziwej historii. Ale to nie zawsze jest takie złe. Wszyscy kochają tajemnicę. A kiedy utwór jest naprawdę klasyczny, mała tajemnica po prostu dodaje mu uroku.

Niewiele mebli może pochwalić się tytułem klasyki lub spełnić wymóg ponadczasowości, podobnie jak osławiona sofa Chesterfield. Ikoniczny kawałek z setkami lat historii, ponad kilka tajemnic pojawiło się wokół jego pochodzenia, budowy, a nawet nazwy. Eksploracja tych tajemnic jest zaproszeniem do przejścia przez historię. I nawet jeśli proces nie przyniesie twardych odpowiedzi, możesz uzyskać coś jeszcze lepszego: nowe pytania.

Skąd wziął się projekt?

Pierwszą tajemnicą Chesterfield jest to, skąd właściwie wziął się ten projekt? Zagmatwanie w tym punkcie pogłębia fakt, że istnieje wiele różnych elementów, które z różnych powodów można nazwać polami chesterfield. Według Paula Flemminga, producenta mebli, którego firma rodzinna od pokoleń produkuje chesterfieldy, właściwą definicją chesterfield jest „sofa z ramionami i oparciem na tej samej wysokości”. Do tego ogólnego opisu można dodać charakterystyczne rozkwity, z których znane były oryginalne krzesła. Należą do nich „charakterystyczna skórzana pikowana tapicerka z głębokimi guzikami i niska podstawa siedziska” oraz „wywinięte ramiona ... i wykończenie główki gwoździa”.

Czy to była komisja królewska?

Chociaż prawdopodobnie nie została zamówiona przez członka rodziny królewskiej, jedna z najpopularniejszych legend związanych z pochodzeniem tego klasycznego krzesła przypisuje to dzieło jednemu dyplomatowi, pisarzowi i 4. hrabiowi Philipa Dormera Stanhope'a, który był związany z król przez małżeństwo. Ta wersja tej historii utrzymuje, że Stanhope, znany fashionista i mecenas sztuki, zlecił krzesło miejscowemu rzemieślnikowi. Nie sugeruje to jednak, czy to rzemieślnik, czy hrabia opracował innowacyjny projekt. Legenda sugeruje, że moment, w którym kultowy projekt stał się publiczny, znajdował się na łożu śmierci Stanhope w 1773 roku. W swoich ostatnich słowach rozkazał asystentowi, by podarował swojemu ostatniemu gościowi, przyjacielowi na całe życie, i dyplomacie Solomonowi Dayrollesowi krzesło. Gdy Chesterfield zmarł po tym, jak wypowiedział tę ostatnią prośbę, asystent został zmuszony do zinterpretowania znaczenia swojego zmarłego pracodawcy dla siebie. Jesteśmy przekonani, że w wyniku jego obrad pan Dayrolles zaniósł duże, ale luksusowe krzesło z powrotem do swojego domu, gdzie stał się tak podziwiany przez jego przyjaciół, że stał się popularny, a następnie wspólny projekt arystokracji. To świetna historia. Niestety, nie ma żadnych dowodów, które mogłyby sugerować, że to może być prawda.

Do czego służy krzesło?

Może to zabrzmieć jak dziwne pytanie, ponieważ cel krzesła wydaje się mniej lub bardziej oczywisty. Pojawiło się jednak wiele sugestii, że różne aspekty unikalnej nomenklatury krzesła zostały w rzeczywistości zaprojektowane do określonego celu. Jedna z takich historii, oparta na legendzie lorda Chesterfielda, głosi, że hrabia, znany ze swojej skrupulatnej uwagi na maniery i wygląd, poprosił rzemieślnika, który zrobił pierwsze chesterfield, ponieważ chciał krzesła, które pozwoli dżentelmenowi usiąść wygodnie bez marszcząc jego szaty. Zupełnie inna opowieść sugeruje, że krzesło stało się popularne wśród arystokratów, szczególnie dlatego, że guziki wyściełające oparcie siedzenia sprawiały, że siedzenie w nim było niewygodne. Krzesła były używane w poczekalniach bogatych, aby delikatnie odwieść składających petycję od zbyt długiego pobytu.

Skąd pochodzi nazwa?

To jest prawdziwa tajemnica. Ten, który wciąż sprzeciwia się wyjaśnieniu, nawet jako niesłabnąca popularność krzesła i jego wielu odgałęzień, zainspirował miłośników mebli i historyków kolejnych pokoleń do podjęcia ostatecznej odpowiedzi. Oczywiście najłatwiejszą odpowiedzią jest legenda Stanhope. Jednak nawet te źródła ―, jak Oxford Dictionary ―, które prześledzą użycie tego słowa w opisie formy siedzenia z XVIII wieku, nie przypisują Earlowi nazwy ani krzesła, mimo że żył w odpowiednim wieku . Być może najlepszym powodem do zaakceptowania historii Stanhope jest to, że inni po prostu nie są tak zabawni.

Jeden pomysł przedstawia możliwość, że nazwa odnosi się do techniki zapinania guzików skórzanych, a także wysokości siedziska i kształtu oparcia siedzenia. Chociaż głębokie zapinanie jako technika nie było wówczas popularne w skórze, raczej aksamitne. Inna teoria wskazuje na fakt, że „Chesterfield” był używany jako ogólna nazwa wszelkiego rodzaju mebli w USA i Kanadzie w XVIII wieku. Choć możliwe jest, że terminologia została przeniesiona wraz z krzesłem do kolonialnych posiadłości Anglii przez oficerów Armii Królewskiej. Wreszcie istnieje możliwość, że słowo to było szeroko stosowane w Anglii bez związku z Philipem Stanhope lub nawet z określonym rodzajem sofy, ponieważ nawet dziś w Anglii sofa Davenport jest często nazywana Chesterfield, jeśli ramiona i tył krzesła są na tej samej wysokości.

Oczywiście problemem, który podziela każda teoria z wyjątkiem opowieści Stanhope, jest to, że żadne z nich nie wyjaśnia żadnego powodu, dla którego „Chesterfield”, znane nazwisko, miałoby być stosowane przede wszystkim do mebli. Jakkolwiek by nie było, na razie tajemnica trwa. Nawet ci, którzy byli częścią historii katedry, pogodzili się z niepewnością, ponieważ wydaje się, że nie ma końca. „Tworzymy je od lat” - mówi Paul Fleming - „Byliśmy w muzeach i przeprowadziliśmy wiele badań i nie możemy znaleźć ani jednej kartki papieru, która wyjaśniłaby jego pochodzenie”.