Pingwin cesarski

Pingwin cesarski jest najbardziej znanym z 17 gatunków pingwinów na świecie, a także największym, ważącym do 90 funtów. Ta ekstremalna waga jest niezbędna, ponieważ członkowie rodziny ptaków Spheniscidae nie są w stanie karmić przez okres do dwóch miesięcy podczas inkubacji jednego jaja; zamiast tego żyją z zapasów tłuszczu. Ta karta informacyjna może pomóc Ci dowiedzieć się więcej o tych porywających ptakach, w tym o tym, jak lepiej je docenić, a nawet zobaczyć je na wolności.

Szybkie fakty

• Nazwa naukowa : Aptenodytes forsteri
• Nazwa zwyczajowa: pingwin cesarski
• Żywotność : 20-25 lat
• Rozmiar : 44-48 cali
• Waga : 65-90 funtów
• Rozpiętość skrzydeł : 30-35 cali
• Status ochrony : prawie zagrożony

Identyfikacja pingwinów cesarskich

Ciało w kształcie beczki, wyprostowana, wiotcząca postawa i sierść przypominające smoking upierzenie natychmiast pomagają zidentyfikować pingwiny, ale obserwatorzy ptaków muszą przyjrzeć się nieco bliżej, aby mieć pewność, że widzą pingwina cesarskiego. Płeć jest podobna z czarną lub srebrzystą głową, grzbietem i skrzydłami, które mogą być ciemniejsze na ramieniu i wzdłuż krawędzi ciemnego upierzenia. Klatka piersiowa i brzuch są białe i mogą wykazywać żółte obmycie pod brodą. Na górze znajduje się mieszana żółta i biała naszywka, która jest ciemniejsza, a ptaki mają ciemnoszare-czarne stopy. Ciemny dziób jest wąski i zwężany, z jasnoróżowym brzoskwiniowym uśmiechem. Samce są zazwyczaj cięższe niż kobiety, chociaż między płciami nakładają się rozmiary, a ciężka kobieta może być większa niż lekki mężczyzna.

Młode są początkowo pokryte puszystym, jasnoszarym puchem z białą twarzą i czarną głową, ale gdy rosną, puchną, stają się mętno-brązowe, aż zrzucają się, gdy topnieją w dorosłe upierzenie. Podczas linienia będą miały bardzo niejednolity, niechlujny wygląd.

Dźwięk ma kluczowe znaczenie dla pingwinów cesarskich, aby mogły się wzajemnie identyfikować, zarówno jako pisklęta, jak i dorośli, i mają najszerszą różnorodność połączeń spośród wszystkich gatunków pingwinów. Typowe połączenia obejmują chrapliwe dźwięki „craaaaal”, gwizdy i okrzyki.

Pingwin Cesarski kontra Pingwin Królewski

Pingwin cesarski i pingwin królewski wyglądają niezwykle podobnie, ale istnieją kluczowe różnice, które odróżniają każdy gatunek. Pingwiny królewskie są bardziej kolorowe, z odważną pomarańczową naszywką na uszy i ciemniejszą naszywką z uśmiechem niż pingwiny cesarskie. Pingwiny królewskie mają również więcej pomarańczy w górnej części klatki piersiowej, a naszywka z uśmiechem jest ciemniejsza i dużo bardziej pomarańczowa niż brzoskwiniowa. Pingwiny cesarskie są zauważalnie większe niż ich kuzyni królewscy, a ich zasięg jest ograniczony do Antarktydy, a pingwiny królewskie dalej na północ.

Siedlisko i dystrybucja pingwinów cesarskich

Pingwiny cesarskie można znaleźć wzdłuż wybrzeży Antarktydy na szelfach lodowych, a także w morzu, gdzie spędzają dużo czasu na polowaniu. Gniazdujące kolonie zwykle znajdują się w pobliżu gór lodowych i skał, które zapewniają schronienie przed wiatrami antarktycznymi, ale nie jest niczym niezwykłym, że te pingwiny znajdują się na otwartej przestrzeni na lodzie antarktycznym.

Wzór migracji

Pingwiny te migrują krótkotrwale między koloniami gniazdującymi a morzem w celu żywienia, ale pozostają przez cały rok na Antarktydzie, utrzymując temperaturę nawet do -80 stopni Fahrenheita (-62 stopni Celsjusza).

Zachowanie

Pingwiny cesarskie są bardzo towarzyskimi ptakami i tworzą kolonie, które rutynowo obejmują tysiące ptaków. Podczas srogich zim ptaki gromadzą się razem, aby uzyskać ciepło, często zmieniając pozycje, tak aby różne ptaki znajdowały się na chłodniejszych krawędziach czajnika w różnych momentach. Mogą również zmienić swoją postawę, aby schudnąć i lepiej zachować ciepło ciała.

Ptaki te są zwinnymi, potężnymi pływakami i mogą nurkować do 1600 stóp pod powierzchnią, gdzie mogą pozostać zanurzone do 20 minut. Ich prędkość pływania może wynosić nawet dziewięć mil na godzinę. Na lądzie często używają saneczkarstwa, aby szybciej ślizgać się po lodzie, używając płetw i stóp, aby je popchnąć. To pozwala im poruszać się szybciej niż ich krótkie, grube nogi mogą chodzić.

Jak wszystkie pingwiny, pingwiny cesarskie są nielotowe.

Dieta i karmienie

Pingwiny cesarskie są rybożerne i jedzą głównie ryby, a także mniejsze ilości kryla, kalmarów i skorupiaków. Srebro antarktyczne jest ulubionym pożywieniem, ale zabierze każdą rybę, na którą z powodzeniem poluje. Podczas pływania karmią się tylko w wodzie i zygzakiem ścigają zdobycz. Podczas gdy dorośli regurgitują częściowo strawione ryby, aby nakarmić swoje pisklęta, bardzo młode pisklęta pingwina cesarskiego są karmione mlekiem.

Dowiedz się, jak, co i kiedy jedzą pingwiny

Zagnieżdżanie

Są to ptaki monogamiczne, które nie budują żadnego rodzaju gniazda. Zamiast tego rodzice płci męskiej będą inkubować swoje jajo, trzymając je na nogach i przykrywając je etui z czerwia przez 62–67 dni, sami nie jedząc jedzenia, podczas gdy samice migrują do morza na polowanie.

Pingwin cesarski jest jednym z dwóch gatunków pingwinów, które inkubują jaja podczas zim antarktycznych, drugim jest pingwin Adelie. Jaja są składane w maju.

Jajka i młode

Pingwiny cesarskie produkują tylko jedno pojedyncze, jasne, białe jajko rocznie. Po wykluciu się piskląt i powrocie samic z wyprawy żerującej oboje rodzice pracują nad wychowaniem pisklęcia, naprzemiennie okresami polowań i opieki rodzicielskiej. W miarę starzenia się piskląt można je pozostawić we wspólnym stadzie młodych pingwinów cesarskich z kilkoma dorosłymi opiekunami, podczas gdy oboje rodzice wyjeżdżają na polowanie. Młode pingwiny cesarskie nie będą szukać partnerów i nie zaczną się rozmnażać, dopóki nie będą miały 4-6 lat.

Ochrona pingwinów cesarskich

Gatunek jest bardzo wrażliwy na zmiany klimatu, które wpływają na ich siedlisko na Antarktydzie, co może zmienić układ lodu, na którym polegają podczas gniazdowania. Zmiany temperatur i prądów wody mogą również znacznie wpłynąć na dostępność odpowiedniej ofiary lub na odległość, jaką ptaki muszą iść i pływać, aby znaleźć pożywienie. Pingwiny cesarskie cierpią również z powodu drapieżnictwa petrel i wydrzyk, które zjadają jaja i pisklęta, a także foki lamparta i orki, które zabijają dorosłe pingwiny. Inne zagrożenia dla tych pingwinów to wycieki ropy, przełowienie i nieodpowiedzialna turystyka w ich środowisku. Ścisłe programy ochrony mające na celu ochronę integralności siedlisk antarktycznych są niezbędne do utrzymania pingwinów cesarskich.

Wskazówki dla ptaków przydomowych

Nie są to oczywiście ptaki przydomowe, ale są powszechne w ogrodach zoologicznych i akwariach na całym świecie. Ptaki, które chcą bardziej osobistego doświadczenia z pingwinami cesarskimi, mogą je odwiedzać w niewoli, a wiele przyjaznych pingwinom obiektów oferuje zakulisowe wycieczki lub spotkania z innymi osobami w celu bliższej interakcji.

Jak znaleźć tego ptaka

Ptaki mogą zaplanować wycieczkę, aby zobaczyć te pingwiny w ich rodzimym środowisku, albo podczas wycieczki z obserwacją ptaków lub przyrody lub fotograficznej. Aby chronić pingwiny, konieczne jest wybranie renomowanych organizatorów wycieczek, dla których dobro i bezpieczeństwo ptaków są priorytetem.

Poznaj więcej gatunków w tej rodzinie

Rodzina ptaków Spheniscidae jest znana, ponieważ zarówno ptaki obserwujące ptaki, jak i osoby nie będące ptakami, mogą łatwo rozpoznać pingwiny. Te charyzmatyczne ptaki są zawsze ulubionymi do oglądania i cieszenia się nimi. Możesz dowiedzieć się więcej zabawnych faktów na temat pingwinów lub odkryć więcej gatunków pingwinów, w tym:

• Mały pingwin

Nie przegap wszystkich naszych profili dzikiego ptactwa, aby dowiedzieć się więcej o swoich ulubionych gatunkach, i często sprawdzaj nowe i zaktualizowane arkusze informacji o ptakach!