Meble Know Your Eames

Wśród fanów mebli z połowy stulecia praca Charlesa i Raya Eamesa jest najważniejsza. Ale ponieważ ich projekty zostały tak szeroko skopiowane, rozpoznanie oryginalnego - i kolekcjonerskiego - elementu może być trudne. Rozmawialiśmy z Richardem Wrightem, dyrektorem domu aukcyjnego Wright i specjalistami od pracy Eamesa, aby uzyskać wskazówki dotyczące identyfikacji legalnych mebli Eames i sposobu oceny ich wartości.

• Dobre rzeczy

  

  Najcenniejsze dzieła Eames pochodzą z pierwszej dekady produkcji: 1946–1956. Ale elementy od późnych lat 50. do wczesnych lat 60. również mogą mieć wartość kolekcjonerską. Dobra wiadomość jest taka, że ​​„wiele prac jest podpisanych”, mówi Wright. Około 70% elementów miało papierowe kalkomanie, więc pierwszą rzeczą, której należy szukać na spodzie krzesła lub stołu lub wewnątrz szuflady szafki, jest naklejka (lub resztki jednego). „Brak oznaczenia nie oznacza, że ​​coś jest fałszywe”, ostrzega Wright - etykietowanie było trochę głupkowate we wczesnych latach - ale to dobry początek.

• Szczegóły

  

  Naklejki papierowe różniły się w zależności od roku i artykułu. Ale zwykle miały kolor czerwony, kremowy lub czarny (lub kombinację). Zwykle mówią „Charles Eames” lub „Zaprojektowany przez Charlesa Eamesa”. Niosą w imieniu producenta: Herman Miller Furniture Company, z jego logo - wygląda jak para stylizowanych poroża lub dwuczęściowa korona. Poniżej znajduje się lokalizacja Zeeland, Michigan lub Venice, Kalifornia, lokalizacje fabryk firmy. (Zachowaj ostrożność, jeśli zobaczysz coś z bardziej szczegółowym adresem; pięciocyfrowy kod pocztowy nie istniał w latach 50.)

• Nazwy, na które należy uważać

  

  Przedmioty wykonane z formowanego włókna szklanego, takie jak słynne krzesła z wiader i muszli, które kolekcjonują meble z połowy stulecia, często mają własne naklejki z nazwą „Zenith Plastics”. Kolejna nazwa, na którą warto zwrócić uwagę: Tigrette, która stworzyła linię zabawek Eames.

• Kolejna etykieta i poszukaj też listów

  

  Na drewnianych krzesłach, stołach i rozkładanych naklejkach naklejka często zawiera nazwę „Evans” - firma Evans Product Company wyprodukowała sklejkę, z której Eames korzystał tak zręcznie. Nie należy tego mylić z Paulem Evansem z połowy wieku.

  Na spodniej stronie utworu mogą być również wytłoczone trzy litery, pod wrażeniem lub odręcznie - coś w rodzaju LCW, DAX, DCM. To są nazwy modeli. Kawałki Eamesa zostały nazwane modą wojskową, zauważa Wright, z trzyliterowymi skrótami. „LCW” oznacza na przykład „Low Chair Wood”, podczas gdy „DCM” oznacza „Dining Chair Metal”.

• Wykończenie dotyku

  

  Zapytaj, czy kawałek ma oryginalne wykończenie. Zgodnie z mantrą funkcjonalnych mebli Eames nie był w fantazyjnych wykończeniach; więc kawałek powinien mieć miękką patynę, a następnie być powiększany z upływem dziesięcioleci. Najwcześniejsze meble były w stonowanych kolorach; jasne nasycone barwy pojawiły się później. Ale niezależnie od koloru, „prawdziwym znakiem ostrzegawczym jest to, że kawałek jest zbyt świeży, zbyt lśniący”, mówi Wright. „Powinien wyglądać na nieco zużyty, pokazywać swój wiek - to pożądane”.

• Nagrody za oryginalność

  

  Wyglądanie na starą to jedno, ale - jak w przypadku każdego zabytku lub kolekcjonowania - warunek ma znaczenie. Im bardziej oryginalny jest ten warunek, tym lepiej. Nawet takie szczegóły, jak to, czy śruby na elemencie zostały kiedykolwiek poluzowane, mogą wpłynąć na wartość elementu. („Niektórzy kolekcjonerowie Eames wprawiają się w drobiazgi”, pozwala Wright.) Niektóre zmiany zorientowane na naprawę - takie jak nowe gumowe końcówki stóp lub mocowania amortyzatorów zastępujące wyschnięte lub popękane - nie mają znaczenia. Jednak doskonałość wymaga ceny. Na aukcji Wrighta Eamesa w 2010 r. Schowek, pozostawiony (ładny, ale niezbyt rzadki model) w całkowicie oryginalnym stanie, przyniósł 15 000 USD. Gdyby został wyremontowany lub w jakikolwiek sposób zmieniony, kosztowałby zaledwie 5000 dolarów, mówi Wright.

• Nie wszystkie modele są sobie równe

  

  Ponieważ były produkowane masowo, istnieje wiele przykładów mebli Eames - więc wiele przedmiotów nie jest wyjątkowo drogich (przynajmniej według standardów antycznych mebli). Ale niektóre modele były mniej popularne niż inne. Jeśli chodzi o ceny, „chodzi o rzadkość”, mówi Wright. Na aukcji krzesło Eamesa przedstawione na zdjęciu przyniosło 2000 dolarów - podczas gdy para podobnych, ten sam model z tego samego roku z tą samą naklejką i w zasadniczo takim samym stanie, łącznie przyniosła 500 dolarów. Dlaczego? „Chodziło o tapicerkę w arlekin” na pierwszym krześle, wyjaśnia Wright - niezwykła ozdobna cecha z „naprawdę przyjemnym klimatem”. I, ​​oczywiście, w prawie nowym kształcie.

• Trzymaj się blisko domu

  

  Eames zaprojektował meble do biur i domów. Jeśli kupujesz głównie za wartość inwestycyjną, skup się na tym drugim. „Meble biurowe są na ogół mniej warte, mają mniejszą wartość kolekcjonerską”, zauważa Wright. Wynika to częściowo z popularności - „większość ich największych hitów zaprojektowano z myślą o domu” - i niedoboru: Herman Miller zaczął wycofywać linię mebli mieszkaniowych w 1965 r., Ale kontynuował tworzenie linii biznesowej. W 1994 r. Firma wprowadziła na rynek kolekcję Herman Miller dla domu, naśladując wiele starych projektów Eamesa. Ściśle mówiąc, są one zgodne z prawem i mają „wielką uczciwość”, mówi Wright - „nie są po prostu na rynek kolekcjonerski”.

• Odrób pracę domową

  

  Podobnie jak w przypadku innych przedmiotów kolekcjonerskich, jeśli mówisz poważnie, przestudiuj tę dziedzinę i sam się kształć. W wielu muzeach znajdują się dzieła Eamesa. Nie brakuje literatury na temat duetu; Eames Design: Praca biura Charlesa i Raya Eamesa autorstwa Marilyn & John Neuhart i Raya Eamesa (Harry N. Abrams, 1989) to „zdecydowanie Biblia” - mówi Wright. Strona internetowa www.eamesoffice.com, prowadzona przez wnuka Charlesa, jest również cennym zasobem i obecnie pracuje nad katalogiem raisonné kanonu Eames. Strona internetowa Hermana Millera, www.hermanmiller.com, zawiera oś czasu i inne informacje o Eamesie.