Profil rośliny uszy jagnięcia

W tym artykule rozwiń

• Jak dorosnąć
• Lekki
• Gleba
• woda
• Temperatura i wilgotność
• Nawóz
• Odmiany
• Przycinanie
• Problemy i szkodniki

Powrót do góry

Te dobrze znane rośliny okrywowe uprawiane są bardziej ze względu na fakturę i kolor liści niż kwiatów. Uszy jagnięce okazjonalnie wytwarzają kwiaty na wysokich kolcach. Teksturę rośliny najlepiej opisać jako „rozmytą” lub „aksamitną”. Widząc liście, masz ochotę wyciągnąć rękę i pogłaskać je. Są to twarde rośliny o różnorodnym zastosowaniu.

Nazwa botaniczna	Stachys byzantina
Nazwa zwyczajowa	Uszy jagnięce, uszy jagnięce
Rodzaj rośliny	Roślina wieloletnia zielna
Dojrzały rozmiar	12 do 18 cali wysokości i 12 cali szerokości
Ekspozycja na słońce	Pełne słońce na półcieniu
Typ gleby	Dobrze przepuszczalna, równomiernie wilgotna do suchej gleby
PH gleby	Od 6 do 6, 5
Czas kwitnienia	Lato
Kolor kwiatów	Jasny fiolet
Strefy Odporności	4 do 7
Obszar rodzimy	Region Bliskiego Wschodu

Jak uprawiać uszy jagnięcia

Uszy jagnięce są szeroko stosowane na obrzeżach kwiatów. Rozprzestrzeniają się łatwo, dzięki czemu są skutecznymi osłonami gruntów w miejscach nasłonecznionych, jeśli nie przeszkadza im przejęcie. Jeśli chcesz rozpocząć nową łatkę w innym miejscu, wykop nowe rośliny utworzone przez samosiew lub podziel wiosną. Jako byliny odporne na suszę, są kandydatami do ogrodów skalnych. Ich srebrzysty kolor jest zabawny podczas eksperymentowania z teorią kolorów w projektowaniu krajobrazu. Kolce kwiatowe osiągają wysokość od 12 do 18 cali, ale reszta rośliny pozostaje znacznie bliżej ziemi i ma rozpiętość około 1 stopy. Kiedy kwitnie, kolor kwiatu jest najczęściej jasnofioletowy.

Uszy jagnięce, występujące w niektórych częściach Bliskiego Wschodu, są uważane za rośliny inwazyjne w niektórych częściach Ameryki Północnej. Rozprzestrzeniają się zarówno przez samosiew, jak i przez pełzające pędy, które korzenią, gdziekolwiek mają kontakt z glebą. Jeśli chcesz je kontrolować, deadheading zajmie się tym pierwszym, ale nie drugim, który będziesz musiał kontrolować za pomocą pewnego rodzaju obrzeży. Rośliny są również odporne na jelenie i króliki.

Lekki

Rosną uszy jagnięcia w pełnym słońcu w klimacie północnym. Jednak na obszarach pustynnych może korzystać z częściowego cienia.

Gleba

Ten wieloletni kwiat kwitnie w słabej glebie, która jest dobrze przepuszczalna i ma lekko kwaśne pH gleby. Traktuj to jak każdą roślinę (wiele ziół należy do tej kategorii) związaną z klimatem śródziemnomorskim.

woda

Uszy Baranka są odporne na suszę na północy; niektóre suche liście stracisz podczas suchych zaklęć (brązowieją i wyglądają dość nieestetycznie, więc usuń je), ale sama roślina przetrwa. Unikaj podlewania roślin nad głową, ponieważ liście gniją, jeśli staną się zbyt mokre.

Temperatura i wilgotność

Ta roślina może wytrzymać szereg temperatur, ale jako roślina okrywowa nie lubi warunków wilgotnych. Wilgotność sprawia, że ​​ucho baranka jest podatne na choroby liści. Ponieważ rozprzestrzenia się tak łatwo, zwykle będziesz mieć nowe rośliny, które zastąpią stare, zgniłe rośliny.

Nawóz

Unikaj stłoczenia ucha baranka, aby promować wystarczającą cyrkulację powietrza. Trzymanie ich z dala od wilgotnego podłoża jest dobrym pomysłem. Chrząszcz wokół nich, aby to osiągnąć. Każdej wiosny cienka warstwa kompostu pomoże w rozwoju.

Odmiany Lamb's Ear

Rodzaj Stachys ma wiele gatunków, byzantina jest tylko jednym. Często używaną nazwą dla rodzaju jest „betonia”. Stachys byzantina , czasem nazywana „wełnianą betonią”, występuje w kilku różnych odmianach:

• Big Ears jest popularną odmianą, częściowo dlatego, że ma właśnie to: większe uszy niż typ standardowy. Ci, którzy hodują uszy jagnięce tylko dla liści, z przyjemnością dowiedzą się, że ta odmiana czasami lata bez kwitnienia. Ma również lepszą odporność na choroby.
• Dywan srebrny to kolejna odmiana, która nie kwitnie często. Jego wysokość wynosi od 4 do 6 cali, z rozrzutem od 9 do 18 cali, jego wymiary nadają się do zastosowania jako okrywowa.
• Cotton Boll bierze swoją nazwę od rozmytych formacji na łodygach kwiatowych, na których kwiaty powinny się pojawiać, ale często nie, pozostawiając ogrodników z dużo ciekawszymi bawełnianymi torebkami.

Srebrzyste, rozmyte liście są znakiem rozpoznawczym Stachys byzantina , ale inne gatunki mają zielone, gładkie liście. Są cenione bardziej za kwiaty, które występują częściej niż na Stachys byzantina. Licząc wysokość łodyg kwiatowych, rośliny te osiągają około 2 stóp wysokości, więc nie nadają się tak dobrze na okrywę, jak Stachys byzantina.

Przycinanie

Niektórzy hodowcy uważają, że łodygi kwiatowe są zwinne. Jeśli to twoja opinia na ich temat, po prostu je przycinaj. Co trzy lub cztery lata możesz dzielić rośliny na wiosnę lub po prostu usunąć martwe punkty, jeśli wolisz utrzymać kępy.

Problemy i szkodniki

Jeśli Twoja letnia pogoda jest szczególnie wilgotna, wilgotność może spowodować gnicie roślin od środka. Celem jest uniknięcie gnicia liści lub zachorowania. Maciory są przyciągane przez chore liście, więc usuwanie martwych liści pomaga zapobiegać szkodnikom.