Profil rośliny Lily of the Valley

David Beaulieu
W tym artykule rozwiń
  • Jak dorosnąć
  • Lekki
  • Gleba
  • woda
  • Temperatura i wilgotność
  • Nawóz
  • Propagowanie
  • Toksyczność
  • Odmiany
  • Szkodniki i choroby
Powrót do góry



Konwalia to jedna z najtwardszych roślin w krajobrazie, zdolna do wytrzymania wyzwań, które zabiłyby bardziej nieśmiałe pokrywy gruntowe. Kwitnie wiosną i wczesnym latem - zwykle w maju. Łodygi pokryte są drobnymi białymi, kiwającymi się kwiatami w kształcie dzwonu, które mają słodkie perfumy. Zielone jagody mogą zastąpić kwiaty, później dojrzewając do czerwonego lub pomarańczowego. Roślina ma jednak swoje wady, ponieważ jest toksyczna dla zwierząt i ludzi i ma reputację gatunku inwazyjnego.

Nie jest to prawdziwa lilia, ale botanicznie nazywa się Convallaria majalis , co oznacza „dolinę May” i należy do rodziny szparagów. Lilie są tak powszechnie uwielbiane, że nazwa została luźno zastosowana do wielu innych roślin, powodując zamieszanie dla początkujących ogrodników.

Nazwa botaniczna Convallaria majalis
Nazwa zwyczajowa Konwalia, dzwony majowe, łzy Maryi
Rodzaj rośliny Roślina wieloletnia zielna
Dojrzały rozmiar Wysokość od 4 do 8 cali i szerokość od 3 do 5 cali
Ekspozycja na słońce Częściowy odcień
Typ gleby Bogaty i wilgotny
PH gleby Lekko kwaśny do neutralnego
Czas kwitnienia Wiosna do wczesnego lata
Kolor kwiatów Biały
Strefy Odporności Od 2 do 9
Obszar rodzimy Półkula północna Azji i Europy

Jak uprawiać konwalię

Pochodzące głównie z Eurazji rośliny konwalii można uprawiać w strefach sadzenia od 2 do 9. To czyni je jednymi z najtwardszych bylin. Kiedy kupujesz niektóre, aby sadzić je na swoim podwórku, zwykle pojawiają się jako bulwiaste korzenie zwane „pestkami”.

Sadzić je w obszarze zacienionym lub częściowo zacienionym (tylko poranne słońce). Uprawiaj je w dobrze przepuszczalnej, gliniastej glebie, aby uzyskać najlepsze wyniki, chociaż rośliny lepiej tolerują gleby gliniaste niż wiele. Popraw ziemię kompostem.

Kwiaty konwalii preferują wilgotne, chłodne warunki. Wymóg dotyczący cienia należy potraktować poważniej, im dalej na południe znajdzie się w jego zasięgu. Rośliny zazwyczaj przeżyją na północy od wszelkich opadów, ale otrzymasz lepsze kwitnienie, jeśli podasz im wodę w porze suchej.

Aby w pełni cieszyć się roślinami, należy je zebrać razem (małe kwiaty). Roślina jest również stosowana w ogrodach skalnych i księżycowych, do kwiatów ciętych i wesel, a także w lekach i perfumach. Kolejną zaletą tego pokrycia jest to, że jest odporny na jelenie, króliki i lubi rosnąć pod drzewami.

Lekki

Roślina dobrze rośnie w półcieniu do pełnego odcienia, a także w odcieniu słońca.

Gleba

Łatwo rośnie na wilgotnych, żyznych, organicznych, dobrze przepuszczalnych glebach i toleruje szeroki zakres warunków glebowych, w tym gleby suche i gliniaste. Chochoł w celu utrzymania wilgotności gleby przez całe lato. Ponieważ rośliny te preferują bogatą glebę, stosuj kompost każdej jesieni.

woda

Podlewaj konwalię, gdy wyschnie górna warstwa ziemi o wysokości od 1 do 2 cali. Jeśli to możliwe, unikaj zwilżania liści roślin. Podlewaj w godzinach porannych, więc jeśli liście zamokną, ma czas na wyschnięcie przed zapadnięciem zmroku. Nie dopuścić do nadmiernego nasycenia gleby.

Temperatura i wilgotność

Roślina kwitnie w chłodnych i średnich temperaturach od 60 do 70 stopni Fahrenheita. Konwalie są odporne na zimno w strefie 2 USDA, jeśli planujesz sadzić je na zewnątrz. Naturalnie kwitną późną wiosną.

Nawóz



Nawozić konwalię zrównoważonym 10-10-10 powolnym, granulowanym nawozem co trzy miesiące podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego.

Propagacja Lily of the Valley

Pomimo ich delikatnego wyglądu, pachnąca konwalia jest twardą małą rośliną, którą można łatwo podzielić i przesadzić. Gałązki rozmnażane we wrześniu i październiku nagradzają cię gorącym odrastaniem następnej wiosny, a najsłodsze zapachy kwitną w twoim ogrodzie w maju. Jako inwazyjny gatunek rośliny może z łatwością podwoić swoją liczbę każdego roku. Rośliny rozprzestrzeniają się poprzez podziemne stolony i kłącza.

Podziel każdą roślinę konwalii co 2–4 lata lub gdy roślina stanie się zatłoczona lub przerośnie obszar krajobrazowy. Podczas przesadzania utwórz podziały, z których każdy zawiera zdrowy kłącze i łodygi. Zamontuj podziały na poprzedniej głębokości uprawy rośliny, rozstawiając poszczególne podziały w odległości 24 cali.

Ta roślina tworzy kolonię. A kiedy już to zrobi, trudno to wykorzenić. Jeśli spróbujesz go wykopać, najmniejszy pozostawiony korzeń wytworzy więcej roślin. Jedną z opcji, po wykopaniu wszystkiego, co możesz, jest pokrycie plandeki plandeką przez około rok. Następnie usuń wszelkie uporczywe pozostałości po tej powierzchni.

Toksyczność konwalii

Są to trujące rośliny, co stanowi problem, jeśli masz na podwórku dzieci lub zwierzęta domowe. Eksperci zalecają noszenie rękawiczek podczas obchodzenia się z nimi, aby wszelkie zebrane resztki nie były przenoszone na jedzenie (jeśli zapomnisz umyć ręce przed jedzeniem). Wszystkie części rośliny są uważane za trujące, jeśli zostaną zjedzone. Objawy zatrucia obejmują ból brzucha i niewyraźne widzenie.

Odmiany Lily of the Valley

Oprócz typowych kwiatów konwalii znalezionych w ogrodach, możesz natknąć się na mniej popularne typy, w tym:

  • C. majalis var. rosea nosi różowe różowe kwiaty.
  • C. majalis „Fortin's Giant” ma większe kwiaty niż typowa konwalia.
  • C. majalis „Flore Pleno” ceniony jest za podwójne kwiaty.
  • C. majalis „Hardwick Hall” jest różnorodnym marginesem liści rośliny.
  • C. majalis „Albomarginata” jest zróżnicowany z białymi brzegami liści.
  • C. majalis „Albostriata” ma białe smugi na liściach.

Miłośnicy rodzimych roślin we wschodniej Ameryce Północnej mogą chcieć zastąpić C. majalis dziką konwalią, znaną również jako „Canada mayflower” ( Maianthemum canadense ), inny członek rodziny szparagów.

Częste szkodniki i choroby

Konwalia nie ma poważnych problemów z owadami ani chorobami, ale uważaj na mszyce i przędziorków. Przy pierwszym zobaczeniu takich szkodników spryskaj organicznym olejem neem.

Mogą pojawić się zgnilizna łodygi, plamistość liści, plamistość liści i antraknoza, ale zwykle nie są śmiertelne.

Gorące lata spowodują spadek liści, ale rośliny odbijają się jesienią lub po wiośnie.

Czytaj Obok

Jak wyhodować zawilec „Honorine Jobert”