Andrew_Howe / Getty Images
Wszyscy wiemy, że sonety i sztuki Szekspira są pełne romantyzmu, więc ma sens, że Szekspir idealnie nadaje się do czytania weselnego. Jeśli szukasz lektury na swój ślub, rozważ te słowa z Szekspira.
Odczyty ślubne Szekspira z wierszy miłosnych i sonetów
Sonnet 116 jest znany jako sonet małżeński, ponieważ jest bardzo popularnym wyborem. Ale są też mniej znane wersety, które świetnie nadają się również na ceremonie łączące miłośników barda. Szczególnie podoba mi się Sonnet 115, który jest zabawnym przykładem szekspirowskiego humoru.
Sonnet 116
Nie pozwólcie mi na małżeństwo prawdziwych umysłów
przyznać się do przeszkód. Miłość nie jest miłością
który zmienia się, gdy znajdzie zmianę,
lub zgina się przy pomocy zmywacza, aby usunąć:
O nie! Jest to zawsze ustalony znak.
To wygląda na burze i nigdy nie jest wstrząśnięte;
jest gwiazdą każdej wędrującej kory
którego wartość jest nieznana, chociaż jego wysokość jest wzięta.
Miłość nie jest głupcem Czasu, choć różowe usta i policzki
w jego zgiętym sierpu pojawia się kompas;
miłość nie zmienia się dzięki jego krótkim godzinom i tygodniom,
ale znosi to nawet na skraj losu.
Jeśli to błąd i na mnie udowodniono,
Nigdy nie piszę, ani nikt nigdy nie kochał.
Sonnet 18
Mam cię porównać do letniego dnia?
Jesteś piękniejsza i bardziej umiarkowana:
Silne wiatry wstrząsają ukochanymi pąkami maja,
A letnia dzierżawa ma zbyt krótką randkę:
Kiedyś za gorąco świeci oko nieba,
I często jego złota cera jest przygaszona;
I każda uczciwość z jakiegoś uczciwego czasem spada,
Przypadkiem lub naturą zmieniającą się ścieżkę;
Ale twoje wieczne lato nie przeminie
Nie trać też prawa do tego, co masz;
Śmierć nie będzie się przechwalać w jego cieniu,
Gdy jesteście w wiecznych liniach czasu, jesteście najwspanialsi:
Tak długo, jak ludzie mogą oddychać lub oczy mogą widzieć,
Tak długo żyje to, a to daje życie tobie.
„Sonnet 115”
Te wiersze, które wcześniej napisałem, kłamią,
Nawet ci, którzy mówili, że nie mogę cię kochać, drożej:
Jednak mój osąd nie wiedział, dlaczego
Mój najbardziej pełny płomień powinien następnie płonąć jaśniej.
Ale licząc Czas, którego miliony wypadków
Wkradaj się do ślubów twixt i zmieniaj dekrety królów,
Opal świętą urodę, stęp najostrzejsze intencje,
Odwróć mocne umysły do zmiany rzeczy;
Niestety! dlaczego, obawiając się tyranii Czasu,
Może więc nie powiem: „Teraz kocham cię najlepiej”
Kiedy byłem pewien niepewności,
Ukoronowanie teraźniejszości, wątpienie w resztę?
Miłość jest niemowlęciem, więc czy mógłbym tak nie powiedzieć,
Aby dać pełny wzrost temu, co wciąż rośnie?
„Sonnet 75”
Więc jesteś moim zdaniem jako pokarm dla życia,
Lub jak słodkie deszcze są na ziemi;
I dla waszego pokoju toczę takie walki
Jako „skąpiec” znaleziono jego skąpiec;
Teraz dumny jako przyjemność i anon
Wątpienie w wiek filczenia ukradnie jego skarb,
Teraz liczy się najlepiej być z tobą sam,
Lepiej więc, żeby świat zobaczył moją przyjemność;
Czasami wszystko pełne ucztowania na twój widok
I przez cały czas głodujący, by spojrzeć;
Nie posiadając ani nie dążąc do przyjemności,
Ocal to, co zostało lub musi być od ciebie zabrane.
W ten sposób robię sosny i przerastam dzień po dniu,
Lub żarłoczny na wszystkich lub na wszystkich.
Fragment wiersza Wenus i Adonis
Miłość pociesza jak słońce po deszczu,
Ale efektem pożądania jest burza po słońcu;
Delikatna wiosna miłości zawsze pozostaje świeża,
Zima pożądania nadchodzi przed końcem lata;
Miłość nie przerasta, Żądza jak żarłok umiera;
Miłość jest całą prawdą, pożądanie pełne fałszywych kłamstw.
( Niektórzy decydują się na użycie tylko słów o miłości jako lektury weselnej:
Miłość pociesza jak słońce po deszczu,
Delikatna wiosna miłości zawsze pozostaje świeża,
Miłość nie przesadza,
Miłość jest całą prawdą )
„Sonnet 29”
Kiedy w hańbie fortuny i ludzkich oczu
Zupełnie sam pogrążam się w stanie wyrzutka
I kłopoty głuchego nieba z moimi płaczami bez butów
I spójrz na siebie i przeklnij mój los,
Życząc mi, aby był jeszcze jeden bogaty w nadzieję,
Polecane jak on, jak on z przyjaciółmi posiadł,
Pożądając sztuki tego człowieka i jego zakresu,
Z tym, co lubię najmniej, zadowolenie;
Jednak w tych myślach prawie gardzę,
Szczęśliwie myślę o tobie, a potem o moim stanie,
Jak skowronek o świcie
Z ponurej ziemi śpiewają hymny przy bramie niebios;
Bo pamiętaj, że twoja słodka miłość przynosi takie bogactwo