Sedno tego, co jest nie tak w tej grze, można wyjaśnić tym, że wszyscy ludzie Chris Rock . Parafrazując go: prawdziwa równość to zdolność do bycia równie złym jak biali ludzie, lub w tej sytuacji mężczyźni w ogóle. Mężczyźni mają możliwość bycia moralnie wadliwymi, ale i tak dostaną umowę, wykres wysoko na Billboard i utrzymywać nieśmiertelną bazę fanów. Kobiety mogą być nieskazitelne, pluć najtwardszymi kostkami w pokoju, być zabawne AF i/lub emanować seksapilem, a po prostu dostaną paznokieć w drzwiach. Mężczyźni konsekwentnie włóczą się razem w trasie i wypuszczają wspólne albumy na lewo i prawo; kobiety są tymczasem zachęcane do pozostawania na oddzielnych pasach, gdy nie są o to proszone idźcie za sobą na wosku. Kobiety takie jak Nicki i Cardi, które są tak złe i dominujące, że świat nie rozumie, jak sobie z nimi radzić w tym samym czasie.
Jeśli sztuka naśladuje życie, życie naśladuje sztukę. Patriarchalne nierówności, o których obecnie debatujemy jako społeczeństwo (głównie za pośrednictwem ruchu #MeToo), są widoczne z przodu i na środku w dżokejach naszych gwiazd hip-hopu o pole position. Wzory, które zawładnęły społeczeństwem jako całością, reprezentują to, co widać w hip-hopie. Mężczyźni chcą swojego terytorium i ukradkiem i jawnie zachęcają kobiety do wykluczenia się nawzajem z równania, aby mogły je utrzymać. Robią to, aby zachować pewność siebie i swoich umiejętności. Kobiety dążą do tego, by pokonać siebie nawzajem, ponieważ wiedzą, że przestrzeń obok mężczyzn jest ograniczona. Rywalizacja oznacza przetrwanie, a nigdzie nie jest to bardziej prawdziwe niż hip-hop. Jeśli pozycja kobiet w społeczeństwie jest jakąkolwiek wskazówką, nowa era raperek wciąż będzie trwać długo po tym, jak Nicki i Cardi odłożą swoje mikrofony.