Taksonomia roślin klasyfikuje irga skalną jako irga pozioma . Nazwa rodzaju podwaja się zatem jako część głównej nazwy zwyczajowej. Inne popularne nazwy to „wall” i „rockspray” irga. Te pospolite nazwy nawiązują do powszechnego stosowania C. horizontalis jako rośliny w ogrodzie skalnym i jako rośliny wyrastającej albo pod ścianą, albo zwisającej nad ścianą. Należy do rodziny róż.
Cechy roślin, inne rodzaje
C. horizontalis rośliny są krzewami liściastymi. Roślinna forma Cotoneaster horizontalis rozprzestrzenia się poziomo (stąd nazwa gatunku, horizontalis ). Rośliny mają małe, okrągłe liście, które zapewniają ładny kontrast z roślinami o większych liściach. Jesienne liście błyszczących liści wahają się od czerwonawo-pomarańczowego do bordowego. Jasnoróżowe kwiaty późnej wiosny dają później równie błyszczące czerwone jagody (lub „pomes”). Rozgałęzienie dennej skały jest sztywne i gęste, co nadaje roślinie raczej szorstki wygląd. Pędy wystrzeliwują z gałęzi w tak zwany „wzór w jodełkę”. Nazywa się to, ponieważ przypomina jeden ze wzorów w jodełkę, czasami spotykany w patio i chodnikach. W rzeczywistości wielu powiedziałoby, że bardziej przypomina to, że ktoś próbował ułożyć rząd V wzdłuż gałęzi, ale się nie udało. Uderzenia lewej litery V nie są odpowiednio ustawione w linii z uderzeniami prawej ręki, więc nigdy się nie przecinają. Kamienna irga osiąga do 3 stóp wysokości i do 8 stóp szerokości.
Irgi są różnorodną grupą roślin i są z grubsza podzielone na typy okrywowe (takie jak C. horizontalis ) i wyższe, bardziej pionowe. Dwa rodzaje C. horizontalis to odmiana, „Variegatus” (znana z dwukolorowych liści) i odmiana perpusillus (znana z wysokości zaledwie 1 stopy). Ale istnieje także wiele gatunków oprócz horizontalis ; na przykład:
- C. dammeri jest jednym z najkrótszych typów, osiągając zaledwie 8 do 12 cali wysokości (strefy od 5 do 8).
- C. divaricatus jest jednym z rodzajów, które rosną wystarczająco wysoko (do 6 stóp wysokości, z rozpiętością do 8 stóp), aby można je było stosować w żywopłocie (strefy 4–7).
- C. lucidus to kolejny rodzaj powszechnie uprawiany w żywopłocie. Rośnie do 6 do 10 stóp wysokości i szerokości (strefy od 3 do 7).
- C. salicifolius jest jednym z wyższych typów o wysokości od 10 do 15 stóp, z rozpiętością nieco mniejszą (strefy od 6 do 8).
Potrzeby słoneczne i glebowe, strefy sadzenia
Rosną irga skalna w wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej, gliniastej glebie. Chociaż po ustaleniu są to krzewy odporne na suszę, najlepiej nie nadużywać ich „tolerancji” w młodości. Oznacza to, że młode rośliny irgi skorzystają na odrobinie popołudniowego cienia, nawet jeśli są uważane za okrywę dla pełnego słońca. Jeśli hodujesz młode rośliny w pełnym słońcu, pamiętaj, aby dać im dużo wody. Krzewy irga skalna są odporne na zimno w strefie 5 odporności na rośliny USDA. Niezbyt dobre rośliny w gorącym klimacie, ich południowa granica to w przybliżeniu strefa 7. C. horizontalis pochodzi z zachodnich Chin.
Rock Cotoneaster na cztery pory roku
Te krzewy stanowią dobry przykład rośliny o czteroletnim zainteresowaniu. Późną wiosną produkują swoje jasnoróżowe kwiaty, a ich nietypowy wzór rozgałęzia się latem w błyszczących zielonych liściach. Ale zawody skalne naprawdę się sprawdzają jesienią. W miesiącach jesiennych noszą zarówno atrakcyjne jesienne liście, jak i jagody. Czerwone jagody długo pozostają na gałęziach i pozostają atrakcyjne do wczesnej zimy. Mogą wykazywać oznaki pomarszczenia i przebarwienia do połowy zimy. Późną zimą jagody mogą przyciągnąć głodne dzikie ptaki.
Przyroda przyciągana do rośliny, wykorzystywana w architekturze krajobrazu
W rzeczywistości krzewy przyciągają ptaki, pszczoły i motyle. Ale na szczęście są to krzewy odporne na jelenie. Ptaki używają jagód irlandzkich jako awaryjnego źródła pożywienia w zimie.
Ponieważ trzymają się nisko nad ziemią, rośliny skalne irgi są często używane jako okrywowe i skalne. Ale inni wyszkolili ich, by dorastali przy ścianach. Uprawiane u szczytu muru oporowego na wzgórzu, będą lekko opadać na bok.
Dbaj o Rock Cotoneaster
Nie trzeba przycinać roślin irga, chyba że chcesz ograniczyć ich rozprzestrzenianie się. A jeśli je przycinasz, nie przycinaj końcówek gałęzi, tak jak powiedzmy cisami. Zrujnowałoby to ich naturalną wdzięk.
To powiedziawszy, możesz poczuć, że dana gałąź psuje ogólny kształt rośliny. W takim przypadku podążaj za gałęzią z powrotem do środka krzewu i przycinaj ją tam, aby nie pozostawić niezręcznego pnia.
Niektórzy hodowcy rzeczywiście chcą ograniczyć rozprzestrzenianie się tej rośliny, i to jest powód, dla którego ją przycinają. Kamienna irga jest jednym z tych krzaków, które powalą korzenie wszędzie tam, gdzie jedna z gałęzi dotknie ziemi. Umożliwia to dość duże rozprzestrzenienie się. Wiele osób albo nie jest tak zainteresowanych rozprzestrzenianiem się krzewu, albo po prostu nie ma na to miejsca. Jeśli to opisuje twoją sytuację, będziesz chciał nadążyć za przycinaniem tego silnego krzaka.
Nazwa Pochodzenie, Mispronunciations
„Cotoneaster” to powszechnie źle podana nazwa rośliny. Właściwie poprawna wymowa to cuh- TO -ne-AS-tuhr, ale niektóre słowniki dają pewną legitymację powszechnemu błędnemu wymowie, CAWT -tuhn-ES-tuhr. Inni chcą porzucić pierwszą literę „e”, wymyślając kombinację „bawełny” i „astera”.
Jeśli chodzi o pochodzenie nazwy rośliny, „irga” pochodzi od nowego łacińskiego słowa „pigwa”, cotneum oraz przyrostek, -aster , co oznacza „niedoskonale przypominający”. Tak więc krzew irgi jest dosłownie rośliną, która niedoskonale przypomina pigwę (nawiązuje do Cydonia oblonga , a nie do pigwy kwitnącej).